İstiklal Marşmızın İsmini Bile Değiştirmek İstediler

Yüzyılın Soykırımı adlı eserde güzel
Türkçemizin ve dilimizin başına gelen acı olaylar irdeleniyor.Yabancı
kelimelerin kullanmanın bir ayrıcalık olarak hissedildiğini anlatan
Mehmet Doğan kendimizi kendimize yabancılaştırdığımızı da örnekleri ile
izah ediyor.Bu yabancılaşmaya ön ayak olan ve halkı kendi kültüründen
uzaklaştırmaya çalışan bazı kanı bozukların 'İstiklal'
kelimesine bile tahammül edemediklerini bakın nasıl anlatıyor:
Bağımlılık ve bağımsılık elli altmış yıl
öncekilerin bilmediği ve kullanmadığı yeni kelimeler.Türk Dil Kurumu'nun
1945'te yayınlanan ilk Türkçe sözlüğünde ''bağınlılık'' ve ''bağınsızlık'' kelimelerine rastlanıyor.Bağınlılık 'tabiiyet'
karşılığı olarak kullanılırken, bağınsızlık 'istikla'in yerine teklif
ediliyor.
Kitabın sonundaki 'Düzeltmeler' bölümüne
bakmayanlar, bu kelimeleri bir müddet kullanmaış olmalı! Çünkü
''Düzeltmeler'' de 'bağınsız' ve 'bağınsızlık' kelimelerinin 'bağımsız'
ve 'bağımsızlık' şeklinde değiştirilmesi gerektiği
belirtiliyor.'Bağınlı' ve 'bağınlılık' için bir kayıt konulmadığına
göre, iş bir hayli aceleye gelmiş olmalı!

Acele ile yapıldığı sözlükteki konumundan
da anlaşılanbu kelimeler, resmi kullanım verdiği hızla daha sonra hayli
saygınlık kazandı.'İstiklal' kelimesinin, bu dönemi anlatan 'İstiklal Harbi'nden ötürü kazandığı yüksek prestije ve İstiklal Marşına
rağmen neredeyse bir kalemde çizilmesi anlaşılabilir değil elbette.

Hatta bir ara birileri, İstiklal
kelimesini arapça ve eskimiş buldukları için, İstiklal Marşı da
Anayasa'da değişmezler içinde sayıldığından tamamen
vazgeçilemeyeceğinden adını değiştirmeye karar verdiler.Oldu mu size ''Bazğımsızlık Marşı''!

İstiklali 'bağımsızlık'
yaptık, güya böylece türkçeleştirdik! Mehmet Akif gibi büyük bir
şairimize türkçe dersi verdik.
Ya 'marş' kelimesi? Neden onun yerine bir
kelime koymuyoruz?

Aslında bu soruyu Türkiye'deki işleyiş,
dil pratiği açıkça cevaplandırıyor:Batıdan gelen kelimelere sınırlama yok!

Bizim işimiz kendimizle, kültürümüze mal
olmuş kelimlerle. Habire onları keser biçeriz....

Etrafıma baktığım zaman gördüğüm tabloyu acizane yorumlamak istiyorum, işyeri isimleri ebadı ne olursa olsun genellikle yabancı isimli, giyim kuşamımızda - araç markası seçimimizde v.b. (bu örnekler uzaaaar gider) hep yabancı markalara özenti içindeyiz, neden hep bir özenti içindeyiz bu şekilde???

Herkesin kendi özeleştirisini yapmasını rica ediyorum

Kaynak:
http://www.ismailaga.info